Kerstdiner

Afgelopen donderdagavond zag ik op Facebook een foto voorbij komen van mijn zoon, geplaatst door mijn man. Een trotse vader die een foto van zijn zoon had genomen in zijn nette pak voor de kerstboom, klaar voor het kerstdiner op school. Zo’n foto die menig ouder waarschijnlijk afgelopen donderdag zo vlak voor het kerstdiner heeft gemaakt.
Alleen vorig jaar was er niet zo’n foto!

Vorig jaar rond deze tijd ging het namelijk helemaal niet zo goed met onze zoon. Een jongetje van toen 10 jaar dat op school zijn weg maar niet kon vinden. Zich alleen voelde, het gevoel van buitengesloten worden, zich niet gezien voelde, structureel buikpijn had, slecht at en heel slecht sliep. Hij ging al een aantal dagen niet meer naar school, ziek. Maar wat wilde hij graag naar het kerstdiner!

’s Morgens om 9.00 uur zat hij op de bank, jasje aan, strikje om, hij was er klaar voor. In de middag samen de chocolade kerstboompjes gemaakt om mee te nemen. Maar hoe later het op de dag werd des te meer hoofdpijn en buikpijn hij begon te krijgen. Zijn hoofd draaide overuren, wat piekeren! In de auto naar school toe stroomde de tranen over zijn wangen. We parkeerde de auto aan de zijkant van de school, maar hij wilde de auto niet uit. De tijd tikte langzaam voorbij, het was al 17.00 uur geweest. Op zijn verzoek de auto toen voor de school geparkeerd, hij wilde wel, maar hij kon niet. Hij zat verstijfd in de auto.

Het heeft maanden geduurd voordat we weer een autorit maakten naar een nieuwe school. Onze zoon bleek PTSS te hebben.

Ook deze Kerst zijn er helaas te veel kinderen die dit jaar geen Kerstfeest op school hebben kunnen vieren. Kinderen die geen passende plek voor onderwijs hebben gevonden en thuiszitten.

Ouders die soms de strijd met verschillende partijen moeten aangaan omdat ze jouw kind zo snel mogelijk weer naar school willen hebben. Wij hebben het geluk gehad dat wij hulpverleners om ons heen hadden die oprecht in het belang van onze zoon hebben gehandeld, maar ik ken helaas ook andere verhalen.

Op dit moment is er gelukkig meer aandacht in de media voor de grote druk waarmee ouders van thuiszitters geconfronteerd worden. 11 december nog stond er een prachtig stuk in de Volkskrant geschreven door Harriet Duurvoort over Stop Drang en Dwang in Passend Onderwijs.

Onze zoon gaat weer met plezier naar school, het blijft een puzzel wat er nodig is om te zorgen dat zijn onderwijs zo passend mogelijk is. Gelukkig puzzelen we met alle betrokkenen samen.

Dit jaar stuur ik geen kerstkaartjes maar een potje met veerkracht aan iedereen die het op dit moment zo nodig heeft.

Pienter&Co gaat volgend jaar een aantal avonden organiseren voor ouders van thuiszitters. Klik op de link voor meer informatie.